Ook ik heb met verbazing sommige reacties gelezen. Ik begrijp de regels die er zijn, maar er zijn ook situaties die vragen om meer menselijkheid en een passende oplossing. Mijn collega overleed plotseling en lied een zoon van 19 jaar achter, die niet zo goed voor zichzelf kan zorgen, laag is opgeleid en geen echt inkomen heeft. Voor jongeren die werken, is het niet eenvoudig om een huurwoning te bemachtigen. De wachttijd is veel langer dan 7 jaar en in de vrije sector lopen de prijzen steeds verder op. Gelukkig hebben de ouders van een vriend hem in huis genomen.
Verlies je plots je vader of moeder, word je daarna ook nog je huis uitgezet.
Onderwerp van Anita-G