Hoger opgeleiden sneller afgekeurd voor werken?

Hoger opgeleiden sneller afgekeurd voor werken? 

Onderwerp van XXX

BEHEERD DOOR:
bart
 <   1   4   5   6   7   8   10   > 
Terug naar de lijst

  1. Claudia
    Dans je vrij, wees Liefde

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Cleo
    omdat je geen inkomensverlies hebt

    Je kan nog steeds wel inkomensverlies hebben hoor.

    Ik vind 30% inkomensverlies bijvoorbeeld heel wat maar het minimum voor het recht op een WGA ligt op 35%. En dat percentage heet nu eenmaal het arbeidsongeschiktheidspercentage. En is in mijn ogen daarmee bij toekenning (dus als je boven die 35% uitkomt) ook een erkenning van je ziekte en van je klachten. Kom je niet aan dat percentage (hetgeen bij lage inkomens dus meestal het geval is) dan is het: "jammer, dan" en valt daarmee dus eigenlijk ook die hele erkenning weg.

    Terwijl degene met het voorheen hogere inkomen en dezelfde klachten die erkenning dus wel krijgt want die komt bij dezelfde klachten nou eenmaal veel makkelijker aan dat percentage dan degene met het lagere inkomen, waardoor degene met het voorheen hogere inkomen wel een WGA krijgt en dus ook erkenning en degene met het lagere inkomen niet. Dat is puur en alleen maar door de manier waaarop dat berekend wordt. En ik vind dat scheef.
    10 sep '14 - 13:37:34

  2. Wim
    Abonnee sinds 12.01.2008

    Toon alleen de berichten van Wim
    quote:
    Dit schreef Claudia

    Dat is puur en alleen maar door de manier waaarop dat berekend wordt. En ik vind dat scheef.


    Met je redenering zie je iets over het hoofd en dat is het opmaken van de FML (Functionele Mogelijkheden Lijst) door de arts. Bij eenzelfde ziekte is die voor zowel een groot verdiener als voor een minimumloner hetzelfde. De FML is mede bepalend voor de uitkomst van de mate van arbeidsongeschiktheid.
    10 sep '14 - 13:48:17

  3. Anke
    Abonnee

    Toon alleen de berichten van Anke
    Gaat het om erkenning? En die is gekoppeld aan inkomsten? Er is in alle gevallen sprake van inkomensverlies, OOK als die hogere een WGA-uitkering krijgt.. daar zit een inkomensval in die verzekerd kan worden maar met die verzekering EN de WGA uitkering blijft er minimaal sprake van 30% inkomensverlies.
    Tot zover is er geen sprake van wel/niet erkenning, alleen maar van een inkomensterugval, bij de lagere inkomens 30%, bij de hogere inkomens MINIMAAL 30%.

    De brief, over de al dan niet toewijzing van de uitkering gaat vaak vergezeld van een berekeningsmethode EN een arbeidsdeskundig rapport. ALS je al erkenning van zoiets als het UWV wilt halen, dan zou ik dat niet halen uit de berekening van de resterende verdiencapaciteit.
    Dat is nl wat de hele WIA veronderstelt te doen; iets met resterend verdienvermogen en het voorzien daarin wanneer dat vermogen onder een bepaald % duikt.

    Dan zou ik nog eerder de erkenning uit de medische/arbeidsdeskundige rapportage halen. De WIA wordt nl aangevraagd obv een heel WvP-dossier, met daarin het actuele oordeel en de medische info zoals door de arbodienst/bedrijfsarts is opgesteld en vastgesteld.
    10 sep '14 - 13:53:42

  4. Claudia
    Dans je vrij, wees Liefde

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Cleo
    Gaat het om erkenning? En die is gekoppeld aan inkomsten? Er is in alle gevallen sprake van inkomensverlies, OOK als die hogere een WGA-uitkering krijgt.. daar zit een inkomensval in die verzekerd kan worden maar met die verzekering EN de WGA uitkering blijft er minimaal sprake van 30% inkomensverlies.
    Tot zover is er geen sprake van wel/niet erkenning, alleen maar van een inkomensterugval, bij de lagere inkomens 30%, bij de hogere inkomens MINIMAAL 30%.

    De brief, over de al dan niet toewijzing van de uitkering gaat vaak vergezeld van een berekeningsmethode EN een arbeidsdeskundig rapport. ALS je al erkenning van zoiets als het UWV wilt halen, dan zou ik dat niet halen uit de berekening van de resterende verdiencapaciteit.
    Dat is nl wat de hele WIA veronderstelt te doen; iets met resterend verdienvermogen en het voorzien daarin wanneer dat vermogen onder een bepaald % duikt.

    Ja maar de uitkomst van die berekening van het resterend verdienvermogen, heet nou eenmaal "het arbeidsongeschiktheidspercentage". Ofwel, dat zegt dus iets over de mate waarin jij arbeidsongeschikt bent en dus ook in hoeverre jij door jouw ziekte en klachten beperkt wordt in relatie tot werk. En als dan iemand met dezelfde klachten maar met een voorheen hoger inkomen uitkomt op een arbeidsongeschiktheidspercentage van 50% en daarmee dus ook het recht op een WGA en iemand anders met dezelfde klachten maar een voorheen lager inkomen uitkomt op een arbeidsongeschiktheidspercentage van zeg 10% en daarmee dus geen recht op een WGA, dan voelt dat toch scheef? Hoe zou jij je voelen (t.o.v. degene met het voorheen hogere inkomen) als jij in dit geval degene bent met het lagere inkomen en jij dus geen recht hebt op en WGA terwijl degen met het hogere inkomen dat wel heeft. En je hebt allebei precies dezelfde klachten... maar door de manier van berekenen niet hetzelfde recht. Want de ??n heeft wel recht op een WGA en de ander niet. En dus doet dat ook iets met (je gevoel van) erkenning. Zo moeilijk is dat toch niet te snappen, lijkt mij?

    quote:

    Dan zou ik nog eerder de erkenning uit de medische/arbeidsdeskundige rapportage halen. De WIA wordt nl aangevraagd obv een heel WvP-dossier, met daarin het actuele oordeel en de medische info zoals door de arbodienst/bedrijfsarts is opgesteld en vastgesteld.

    Natuurlijk speelt dat allemaaleen rol in het geheel. In hoeverre wordt er naar je geluisterd, wordt je serieus genomen, hoe wordt e.e.a. verwoordt in de rapporten, wat staat er wel in, wat staat er niet in... etc... dat speelt allemaal mee... maar als jij jezelf met jouw ziekte en jouw klachten daarin wel erkend voelt, dan kan het nog steeds zo zijn dat je uiteindelijk in de berekening van dat arbeidsongeschiktheidspercentage onder die 35% uitkomt en dus geen recht hebt op een WGA. En ja, dat doet zeker iets met (je gevoel van) erkenning als je tegelijkertijd weet dat degene met het hogere inkomen en dezelfde ziekte en klachten wel recht heeft op die WGA. En dat blijf ik gewoon scheef vinden!
    10 sep '14 - 14:13:44

  5. Suzette
    Abonnee

    Toon alleen de berichten van Suzette
    Ik vind het stelsel eigenlijk best heel erg eerlijk!

    De arts bekijkt zelf en aan de hand van de informatie die hij/zij krijgt wat je mankeert. Die stelt het dus vast.
    Vervolgens ga je door naar de arbeidsdeskundige die jouw beperkingen vertaalt in je functionele mogelijkheden (wat kun je nog wel?)

    Die mogelijkheden worden op een gestandaardiseerde manier in een systeem gezet en gespiegeld aan alle mogelijke arbeidsfuncties (soorten banen) in Nederland.
    Daar rollen wat mogelijkheden uit en er wordt gekeken of deze mogelijkheden ook re?el zijn gezien je beperkingen, achtergrond, ervaring en omscholingsmogelijkheden.

    Als er mogelijkheden zijn, dan wordt er gekeken naar wat je nog zou kunnen verdienen en dat wordt tegen hetgeen wat je altijd hebt verdiend gelegd.
    Daar komt dan uit hoeveel procent van je laatst verdiende loon je nog zou kunnen verdienen.
    Soms is het even veel, heel soms is het zelfs meer, maar meestal komt eruit dat je minder zou kunnen verdienen.
    Kun je 50% minder verdienen, dan wordt je 50% afgekeurd. Is het 80% dan wordt je (80-100% klasse) volledig afgekeurd. En als je minder dan 35% afgekeurd wordt dan wordt er gesteld dat je te weinig inkomensverlies hebt om gebruik te kunnen maken van de regeling en wordt je doorgestuurd naar de volgende regeling (WW). Afgekeurd is trouwens mijns inziens een verkeerd woord. Je wordt niet afgekeurd, je hebt een arbeidsbeperking die maakt dat je minder inkomen kunt vergaren.

    Bij de (WAO/WIA)verzekering is het net zoals met een andere verzekering dat je pas wat kunt claimen als je wat te claimen hebt. Bij deze verzekering gaat het om inkomen. Dus, pas als je meer dan 35% inkomensverlies hebt, dan heb je wat te claimen. Het zegt helemaal niets over hoe beperkt je bent.

    En echt, ik snap niet wat daar oneerlijk aan is Smile
    10 sep '14 - 14:17:53

  6. Anke
    Abonnee

    Toon alleen de berichten van Anke
    quote:
    Dit schreef Claudia

    Ja maar de uitkomst van die berekening van het resterend verdienvermogen, heet nou eenmaal "het arbeidsongeschiktheidspercentage". Ofwel, dat zegt dus iets over de mate waarin jij arbeidsongeschikt bent en dus ook in hoeverre jij door jouw ziekte en klachten beperkt wordt in relatie tot werk. En als dan iemand met dezelfde klachten maar met een voorheen hoger inkomen uitkomt op een arbeidsongeschiktheidspercentage van 50% en daarmee dus ook het recht op een WGA en iemand anders met dezelfde klachten maar een voorheen lager inkomen uitkomt op een arbeidsongeschiktheidspercentage van zeg 10% en daarmee dus geen recht op een WGA, dan voelt dat toch scheef? Hoe zou jij je voelen (t.o.v. degene met het voorheen hogere inkomen) als jij in dit geval degene bent met het lagere inkomen en jij dus geen recht hebt op en WGA terwijl degen met het hogere inkomen dat wel heeft. En je hebt allebei precies dezelfde klachten... maar door de manier van berekenen niet hetzelfde recht. Want de ??n heeft wel recht op een WGA en de ander niet. En dus doet dat ook iets met (je gevoel van) erkenning. Zo moeilijk is dat toch niet te snappen, lijkt mij?


    Nee - je maakt echt een denkfout. Dit is namelijk een inkomensverzekering. En als je er zo naar kijkt, dan voelt het anders.

    Als ik ooit blind word, maar nog steeds mijn werk kan doen.. en ik dus mijn inkomen kan verdienen; dan zal ik never een WGA-uitkering krijgen. Als een ander die blind wordt, maar door zijn/haar capaciteiten niet in staat is om blind zijn/haar inkomen te verwerven, zal die ander wel een WGA-uitkering krijgen. Of welke uitkering er dan ook tegenover het verlies aan inkomensmogelijkheden staat.
    Dat heeft niets met erkenning te maken.

    Je kunt dezelfde klachten hebben maar niet dezelfde recht op een VERZEKERINGSUITKERING omdat nou eenmaal die verzekering niet uitkeert op basis van de klachten maar op basis van inkomensverlies.
    Daarmee worden de klachten niet ontkend. Ze hebben alleen niets met de polisvoorwaarden te maken.
    10 sep '14 - 14:43:42
    7. Bericht van Claudia is op 10-09-2014 om 14:58:14 uur verwijderd door Claudia.

    Reden: laat maar

     

  7. Claudia
    Dans je vrij, wees Liefde

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Cleo


    Nee - je maakt echt een denkfout. Dit is namelijk een [b]inkomensverzekering.     En als je er zo naar kijkt, dan voelt het anders.

    Als ik ooit blind word, maar nog steeds mijn werk kan doen.. en ik dus mijn inkomen kan verdienen; dan zal ik never een WGA-uitkering krijgen. Als een ander die blind wordt, maar door zijn/haar capaciteiten niet in staat is om blind zijn/haar inkomen te verwerven, zal die ander wel een WGA-uitkering krijgen. Of welke uitkering er dan ook tegenover het verlies aan inkomensmogelijkheden staat.
    Dat heeft niets met erkenning te maken.[/b]


    Het gaat niet om het verschil of iemand nog wel of niet zijn huidige werk kan blijven doen, ik heb het namelijk over een identieke situatie waarbij beiden hun werk niet meer kunnen doen. Het enige verschil is dat beiden werk hadden met een ander inkomen.

    Even aansluitend bij jouw voorbeeld...

    Persoon A heeft baan met hoog inkomen, wordt blind en kan zijn werk niet meer doen. Persoon B heeft baan met laag inkomen, wordt blind en kan zijn werk niet meer doen.
    Er wordt voor beide personen met dezelfde klachten een zelfde passende functie gevonden met eenzelfde inkomen.

    Vervolgens wordt het arbeidsongeschiktheidspercentage berekend en dan blijkt dat het arbeidsongeschiktheidspercentage van persoon A uitkomt op 50% en hij dus recht heeft op een WGA en het arbeidsongeschiktheidspercentage van persoon B uitkomt op 20% en hij dus geen recht heeft op WGA.

    Ik blijf dat gewoon scheef vinden, inkomensverzekering of niet. Men berekent een arbeidsongeschiktheidspercentage wat bij twee personen met dezelfde klachten (en die beiden hun oorspronkelijke werk niet meer kunnen doen) een andere uitkomst geeft en daarmee bepaalt of iemand wel of geen recht heeft op een WGA.
    10 sep '14 - 15:13:58

  8. Anke
    Abonnee

    Toon alleen de berichten van Anke
    Als je t niet wilt snappen.. la maar dan. Dan voel jij het maar als onrechtvaardig
    10 sep '14 - 15:15:14

  9. Claudia
    Dans je vrij, wees Liefde

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Cleo
    Als je t niet wilt snappen.. la maar dan. Dan voel jij het maar als onrechtvaardig

    Ik snap wel hoe jij het bedoelt, jij ziet het puur als een inkomensverzekering gebaseerd op het verlies aan verdiencapaciteit.

    Ik zie dat gewoon anders, want bij degene met het hogere inkomen uit mijn voorbeeld ontstaat er wel een recht op een WGA en bij degene met het lagere inkomen niet.
    En ik vind dat er in een gelijke arbeidsongeschiktheidssituatie een gelijk recht zou moeten zijn. Dat de hoogte van de uitkering verschilt omdat beiden voorheen een ander inkomen hadden, dat vind ik niet meer dan logisch en daar heb ik het ook niet over want die hoogte is gewoon gebaseerd op 70% van dat vroegere inkomen. Maar dat er in het geval van een hoger inkomen eerder een recht ontstaat dan in het geval van een lager inkomen, dat vind ik niet eerlijk en dat komt door de manier waarop het berekend wordt.
    10 sep '14 - 15:28:13

  10. Jos

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Claudia
    Het gaat niet om het verschil of iemand nog wel of niet zijn huidige werk kan blijven doen, ik heb het namelijk over een identieke situatie waarbij beiden hun werk niet meer kunnen doen. Het enige verschil is dat beiden werk hadden met een ander inkomen.

    Even aansluitend bij jouw voorbeeld...

    Persoon A heeft baan met hoog inkomen, wordt blind en kan zijn werk niet meer doen. Persoon B heeft baan met laag inkomen, wordt blind en kan zijn werk niet meer doen.
    Er wordt voor beide personen met dezelfde klachten een zelfde passende functie gevonden met eenzelfde inkomen.

    Vervolgens wordt het arbeidsongeschiktheidspercentage berekend en dan blijkt dat het arbeidsongeschiktheidspercentage van persoon A uitkomt op 50% en hij dus recht heeft op een WGA en het arbeidsongeschiktheidspercentage van persoon B uitkomt op 20% en hij dus geen recht heeft op WGA.

    Ik blijf dat gewoon scheef vinden, inkomensverzekering of niet. Men berekent een arbeidsongeschiktheidspercentage wat bij twee personen met dezelfde klachten (en die beiden hun oorspronkelijke werk niet meer kunnen doen) een andere uitkomst geeft en daarmee bepaalt of iemand wel of geen recht heeft op een WGA.
    Je zit er helaas zo ongelooflijk hardnekkig en afschuwelijk naast.

    Immers, als persoon A naast datzelfde passende werk als persoon B, net als persoon B ook g??n uitkering meer zou krijgen, dan zou zijn totale inkomensterugval tot wel 80% kunnen oplopen. Deze persoon A gaat dan persoonlijk failliet want bij een koophuis gebaseerd op het hoge inkomen toen hij nog volledig arbeidsgeschikt was - en hij volgens het progressieve stelsel vele jaren lang v??l meer belasting en premies moest betalen dan persoon B, iets wat hij graag deed want hij zag de voordelen van de solidariteit - zal hij moeten verkopen. Met alle restschuldgevolgen van dien. Voor persoon A rest dan jarenlange schuldsanering en hij moet verhuizen, iets wat ook veel geld kost.

    Persoon B valt met zijn inkomen veel minder ver terug, hooguit 30%. Deze persoon B gaat niet persoonlijk failliet want zijn huurhuis gebaseerd op het lage inkomen toen hij nog volledig arbeidsgeschikt was - en hij volgens het progressieve stelsel veel minder belasting en premies hoefde te betalen dan persoon A, iets wat hij maar al te logisch vond want solidariteit enzo - zal hij niet hoeven verlaten. Sterker, zijn huurtoeslag gaat gewoon omhoog zodat het netto-effect van zijn inkomensterugval van 30% voor deze persoon B nog 25% is. Voor persoon B dus g??n jarenlange schuldsanering pl?s behoud van woning.

    Persoon A die jarenlang v??l en v??l meer aan de solidariteit heeft bijgedragen dan persoon B - en daarmee allelei tegemoetkomingen voor persoon B mede heeft mogelijk gemaakt, want solidariteit enzo - wordt nu als dank beloond met een groot aantal definitieve virtuele trappen in zijn kruis na.

    Maar goed, ik begrijp dat dit jouw voorkeur heeft? Immers, in jouw optiek krijgt persoon A ten onrechte nog een uitkering. Want persoon B heeft die ook niet. Snap je nu dat ik schijt- en schijtziek word van dit soort berichten? In jouw voorbeeld werkt de solidariteit namelijk maar ??n kant op: naar de kant van de nemer, in casu persoon B. De gever, in casu persoon A, wordt hierbij virtueel de grond ingetrapt. Leg mij nu nog eens uit dat dit redelijk is?

    Of begin je het nu w?l te snappen?

    10 sep '14 - 15:40:32 / 10 sep '14 - 15:54:41

  11. Claudia
    Dans je vrij, wees Liefde

    Toon alleen de berichten van Claudia
    quote:
    Dit schreef Jos
    Je zit er helaas zo ongelooflijk hardnekkig naast.

    Immers, als persoon A naast datzelfde passende werk als persoon B, net als persoon B geen uitkering meer zou krijgen dan zou zijn totale inkomensterugval tot wel 80% kunnen oplopen. Deze persoon A gaat dan persoonlijk failliet want bij een koophuis gebaseerd op het hoge inkomen toen hij nog volledig arbeidsgeschikt was - en hij volgens het progressieve stelsel veel meer belasting en premies moest betalen dan persoon B, iets wat hij graag deed want solidariteit enzo - zal hij moeten verkopen. Met alle restschuldgevolgen van dien. Voor persoon A rest jarenlange schuldsanering en moet verhuizen

    Persoon B valt veel minder ver terug, hooguit 30%. Deze persoon B gaat niet persoonlijk failliet want hij heeft een huurhuis gebaseerd op het lage inkomen toen hij nog volledig arbeidsgeschikt was - en hij volgens het progressieve stelsel veel minder belasting en premies hoefde te betalen dan persoon A, iets wat hij maar al te logisch vond want solidariteit enzo - zal hij niet hoeven verlaten. Sterker, zijn huurtoeslag gaat omhoog zodat het netto -effect van de 30% inkomensterugval voor persoon B nog 25% is. Voor persoon B g??n jarenlange schuldsanering plus behoud van woning.

    Persoon A die jarenlang v??l en v??l meer aan de solidariteit heeft bijgedragen dan persoon B - en allelei tegemoetkomeoingen voor persoon B mede heeft mogelijk gemaakt - wordt nu als dank beloond met een groot aantal definieve trappen na.

    Maar goed ik begrijp dat dit jouw voorkeur heeft. Immers, in jouw optiek krijgt persoon A ten onrechte nog een uitkering. Want persoon b heeft die ook niet. Snap je nu dat ik schijt- en schijtziek word van dit soort berichten?

    Ik wil je aanraden om er niet schijtziek van te worden...Smile... en ook niet om het zo persoonlijk op te vatten, want volgens mij identificeer jij je nogal met persoon A. Bovendien zeg ik nergens dat ik vind dat persoon A ten onrechte een uitkering krijgt want daar doe ik helemaal geen uitspraak over.

    Ook heb ik niks gezegd over de verdere situatie van persoon A of persoon B en/of over het verdere arbeidsverleden van persoon A en persoon B en/of over wie er meer premies afgedragen hebben. Je hebt namelijk ook personen B die eerder wel meer verdiend hebben maar dat was voordat ze ziek werden. En zeg niet dat die niet bestaan want je spreekt ermee...Smile.

    Toevallig heeft de persoon B uit mijn voorbeeld op het moment van ziek worden een laag inkomen en persoon A een hoog inkomen en dat staat helemaal los van hun al dan niet aanwezige eerdere inkomensverleden, ofwel, dat laat ik in deze volledig buiten beschouwing. Ik kijk alleen maar naar het moment van ziek worden en het moment dat het arbeidsongeschiktheidspercentage vastgesteld word.

    Verder zit ik nergens naast, ik kijk er alleen anders naar...that's all...Smile
    10 sep '14 - 15:58:40
Terug naar de lijst
 <   1   4   5   6   7   8   10   >