Een hond??? 

Je kan ook een oudere hond nemen, van 5 jaar ofzo. Daar zitten er genoeg van in het asiel. Honden van wie het baasje is overleden, bijvoorbeeld.

quote:

---

Dit schreef fresia
Mijn kinderen willen een hond. T is geen bevlieging, ze zeggen t al jaaren. Ik zag t eerder niet zitten, want ik had geen zin in t extra werk, naast 24/7 alleenzorg en drukke baan.
Inmiddels zijn de oudste twee bijna 19 en 17 en ze hebben goed gemotiveerd waarom zij een hond willen en hoe ze die gaan verzorgen. Ze geven aan dat zij de verantwoordelijkheid op zich willen nemen van verzorging, uitlaten, waarbij ik ook af en toe mag uitlaten
Ik hoor heel graag ervaringen van anderen in soortgelijke situatie en hoe dat heeft uitgepakt!

Wij hebben gewacht met de aanschaf van een hond tot ik zeker wist dat ik alle zorg op me wilde nemen, want daar komt het wel op neer, ondanks dat de kinderen (16 en 14) zeiden dat ze alles wilde doen.

Na anderhalf jaar wachtlijst is in september onze Australian Labradoodle gekomen, de eerste maanden waren een flinke tijdsinvestering, maar gelukkig is het een bijzonder leergierige en aanhankelijke hond.

Een hond erbij is echt een gezinslid erbij, waar je altijd rekening mee moet houden bij alles wat je doet, heel anders dan bijvoorbeeld een kat. Gelukkig is onze hond heel makkelijk, die neem je overal mee naar toe, kan alleen thuis in de bench en sliep al heel snel zelfstandig in de bench de hele nacht door. Het hebben van een tuin vind ik wel een groot voordeel en het wonen naast het park en in de buurt van bos en strand, leuk voor de hond en voor mezelf.

De kosten kunnen best oplopen, aanschaf en dierenarts, voeding, hondenschool en eventueel trimsalon. De opvoeding is ook een tijdsinvestering tot de hond uit de puberteit is. In de praktijk komt de zorg voor onze hond volledig op mij terecht, wat de kinderen doen is meegenomen. Ik zelf ben ontzettend blij met de keuze voor onze hond en geniet van de tijd die we met haar doorbrengen. Ook ik heb 24/7 de kinderen en een drukke baan, het kost echt tijd om een hond te hebben, dat moet je echt zelf willen want een hond voedt zich niet zelf op en heeft dagelijks verzorging nodig.

Als je op een wachtlijst voor een pup staat, heb je ook altijd nog tijd om je te bedenken en te beslissen op het moment dat er een pup beschikbaar komt. Succes met je overweging en beslissing.🐶

quote:

---

Dit schreef Colly
Je kan ook een oudere hond nemen, van 5 jaar ofzo. Daar zitten er genoeg van in het asiel. Honden van wie het baasje is overleden, bijvoorbeeld.

Heb er ook heel lang over getwijfeld destijds ( dochter was toen 9 jaar en wilde een hond).
Totdat ik voelde ''ik'' wil zelf heel graag een hond, was verhuist naar een dorpje aan de kust,
genoeg wandel gelegenheid hier.
Het is ook meer mijn hond geworden uiteindelijk, ik verzorg haar , laat haar uit.
Superblij nog elke dag.
Wel een kleine hond genomen en dat heeft zo zijn voordelen heb ik gemerkt.
Maar dat is voor ieder persoonlijk natuurlijk wat past bij jou.

Tip:
verhuisdieren.nl
Hier kun je zelf een profiel aanmaken van wat je te bieden hebt ( heb je katten, wil je een waakse of juist rustige hond etc wat jij wenselijk vind)
zitten veel buitenlandse honden bij maar ook van particulieren.

En inderdaad oudere kinderen kunnen de verantwoordelijkheid aan ( meestal) maar gaan ook een keer het huis uit.
Veel succes met het nemen van een besluit!

Dochter heeft nu een jaar of 4/5 een hondje (maltezer Shih Tzu kruising). Het is echt helemaal haar hond.
Ze doet er alles mee. Voelt zich super verantwoordelijk voor de hond. Moeder en ik hoeven echt niets te doen aan de hond, behalve soms uitlaten als dochter aan het werk is of een lange dag op school, maar ook dat zou het hondje makkelijk kunnen overbruggen.
Moet wel zeggen dat dochter dit hondje meer ziet als een hulphond dan een huisdier. En voor haar is hij dat ook echt. Dit hondje is echt haar steun en toe verlaat. Heel mooi om te zien hoe die 2 met elkaar omgaan.
Moet wel zeggen dat dochter alle huisdieren bij moeder verzorgd/verzorgd heeft van jongs af aan. Ze weet niet beter en wil het niet anders.

Dus kinderen kunnen weldegelijk ook goed voor huisdieren zorgen, moet alleen wel in hun systeem zitten.

Persoonlijk zou ik inderdaad eerder voor een asielhond gaan. Puppy's heb je juist grote kans om bij broodfokkers uit te komen. En je doet een puppy echt geen plezier om hem van een broodfokker te "redden", want die fokker gaat dus gewoon door en de moeder wordt kapot gefokt.
Let bij honden op wat voor problemen in dat soort voordoet. Meestal is online veel te vinden. En hoe groter de hond, des te eerder kans op overlijden. Bijv Berner Sennens (knuffelhondjes van 40kilo+) worden niet veel ouder dan een jaar of 7 als ze dat al halen (de 3 die ik kende zijn geen van 3-en voorbij de 5 gekomen). Houd daar ook rekening mee.

Verzekeren voor "alle ziekten" all-in verzekering klinkt leuk, maar meestal zijn de meest voorkomende ziekten voor dat ras uitgesloten van de verzekering. Aan de andere kant word je bij een ziekte niet vrolijk van de ziektekosten.

Hoop om over na te denken.

Vanaf dat mijn kinderen 6 jaar zijn heb ik huisdieren, katten en een hond.
Inmiddels de 2e hond nu, maar dit is wel de laatste!

Ze is uberschattig altijd actief en speels, maar naast uberschattig, zo nu en dan ook ubervervelend

Kids zijn bijna 23, gaan toch op n gegeven moment de deur uit en ik merk dat ikzelf ook al vaker de deur uit wil maar dan toch rekening moet houden met t feit dat ik een hondje heb.

Kinderen voelen zich uiteindelijk niet voldoende verantwoordelijk voor het uitlaten of de overige verzorging. Alles komt op mijn schouders.

Dus ondanks de gezelligheid en dat ze altijd blij is wanneer je thuis komt, is dit ons laatste hondje.

Ik wil mijn vrijheid terug!

quote:

---

Dit schreef Maxime1969
Vanaf dat mijn kinderen 6 jaar zijn heb ik huisdieren, katten en een hond.
Inmiddels de 2e hond nu, maar dit is wel de laatste!

Ze is uberschattig altijd actief en speels, maar naast uberschattig, zo nu en dan ook ubervervelend

Kids zijn bijna 23, gaan toch op n gegeven moment de deur uit en ik merk dat ikzelf ook al vaker de deur uit wil maar dan toch rekening moet houden met t feit dat ik een hondje heb.

Kinderen voelen zich uiteindelijk niet voldoende verantwoordelijk voor het uitlaten of de overige verzorging. Alles komt op mijn schouders.

Dus ondanks de gezelligheid en dat ze altijd blij is wanneer je thuis komt, is dit ons laatste hondje.

Ik wil mijn vrijheid terug!

Dit is precies de reden dat er hier geen huisdier is. Hoe graag ik een hond ook zou willen

quote:

---

Dit schreef Maxime1969


Dus ondanks de gezelligheid en dat ze altijd blij is wanneer je thuis komt, is dit ons laatste hondje.

Ik wil mijn vrijheid terug!

Dit geldt ook voor mij.
Ruim 10 jaar geleden een hond aangeschaft. We waren toen een samengesteld gezin met 6 kinderen. Mijn jongste deed echt alles met en voor hem.
Ondertussen is iedereen uitgevlogen, liep de relatie op de klippen en zit ik met de hond.

Hij kan er ook niets aan doen maar voor mij geen hond meer.

Helaas heb ik mijn hond in juni j.l. in moeten laten slapen. Het ging niet meer, hij was op na 15 jaar. Maar wat heb ik al die tijd genoten van hem.
Fijne wandelingen met hem gemaakt, tegen hem gepraat en hij altijd blij als ik, of een van de kinderen thuis kwam. Maar een hond is ook
gebonden zijn, rekening mee houden en kosten maken. Denk bij kosten niet alleen aan voeding etc maar ook entingen, trimmen, ziekte enz enz
Ik heb moeten wennen aan de stilte in huis..het rondje wat ik met hem liep, loop ik niet meer maar zoals er al vaker is genoemd, er is nu
vrijheid.
Zo moest ik onlangs naar een crematie in het westen van het land ( woon in Zwolle) en heb daar in een buurt een hotelletje geboekt,zodat ik niet
in de late middag terug naar huis moest voor de hond. Zo zijn er veel meer voors en tegens met een hond !
Wat ik wil zeggen een hond is niet voor ""even "" maar een heel hondenleven...En daar komt meer bij kijken dan je denkt

Wat mij een goed beeld gaf, was het oppassen op honden van andere mensen. En dan niet alleen het uitlaten, maar een paar dagen onder mijn dak.
Misschien ook een idee?

quote:

---

Dit schreef Maxime1969
Vanaf dat mijn kinderen 6 jaar zijn heb ik huisdieren, katten en een hond.
Inmiddels de 2e hond nu, maar dit is wel de laatste!

Ze is uberschattig altijd actief en speels, maar naast uberschattig, zo nu en dan ook ubervervelend

Kids zijn bijna 23, gaan toch op n gegeven moment de deur uit en ik merk dat ikzelf ook al vaker de deur uit wil maar dan toch rekening moet houden met t feit dat ik een hondje heb.

Kinderen voelen zich uiteindelijk niet voldoende verantwoordelijk voor het uitlaten of de overige verzorging. Alles komt op mijn schouders.

Dus ondanks de gezelligheid en dat ze altijd blij is wanneer je thuis komt, is dit ons laatste hondje.

Ik wil mijn vrijheid terug!

Dit is ook de reden dat ik voor mijzelf geen huisdier wil die echt dagelijks afhankelijk van mij is. Vakantie moet je toch weer zodanig plannen dat de hond mee kan. Ook uitjes moet je met de hond rekening houden. In een huisje kun je de hond misschien wel een paar uur alleen laten, maar in een caravan is dat toch anders. En een hond nooit alleen in een auto achterlaten. Zomer en winter niet (kun je het jezelf ook niet aanleren om het wel te doen).

Ben blij dat dochter zoveel liefde en plezier uit haar hond haalt. En zelf vind ik het ook wel leuk om af en toe met die hond te lopen. Zal haar echt missen als ze op een dag niet meer zal zijn (hopelijk duurt dat nog heel lang), maar voor mijzelf is het geen optie.

quote:

---

Dit schreef Maxime1969
Vanaf dat mijn kinderen 6 jaar zijn heb ik huisdieren, katten en een hond.
Inmiddels de 2e hond nu, maar dit is wel de laatste!

Ze is uberschattig altijd actief en speels, maar naast uberschattig, zo nu en dan ook ubervervelend

Kids zijn bijna 23, gaan toch op n gegeven moment de deur uit en ik merk dat ikzelf ook al vaker de deur uit wil maar dan toch rekening moet houden met t feit dat ik een hondje heb.

Kinderen voelen zich uiteindelijk niet voldoende verantwoordelijk voor het uitlaten of de overige verzorging. Alles komt op mijn schouders.

Dus ondanks de gezelligheid en dat ze altijd blij is wanneer je thuis komt, is dit ons laatste hondje.

Ik wil mijn vrijheid terug!

Hier hetzelfde. Altijd veel huisdieren gehad, maar sinds een jaar of vier worden overleden huisdieren niet meer vervangen. Er loopt hier nu nog één je-weet-wel-kater rond, die is 12. Als hij overlijdt, wil ik eerst een tijdje zonder om te kunnen reizen. Daarna zie ik wel weer verder.