quote:Dit schreef MarjanvanE Ik wil even laten weten wat de psycholoog van mijn dochter tegen mij zei...
'stel je niet (altijd) op als moeder, maar als huisgenoot.'
Dochter is volwassen, heeft op zichzelf gewoond, heeft problemen en woont nu alweer een jaar bij mij.
Dat lijkt makkelijk gezegd, maar het geeft wel lucht en voorkomt ergernis.
Haar/zijn verantwoordelijkheid bij haar/hem laten, zelf oplossingen bedenken. enzovoort...
precies, en is lastig maar op de lange termijn werkt dit wel
Zijn eigenaardigheden botsen met jouw zorg om hem.
Hij heeft er geen last van, jij wel. En dus blijf je ‘redderen’
En ik begrijp t, als moeder van 1 kind.
Dat was zondagavond. Daarna niet meer aan gedacht.
Zijn eigenaardigheden staan los van het stagegebeuren. Het zijn dingen waar niet alleen ik last van heb, maar ook anderen. Alleen ik maak me er ook nog eens zorgen om. Hem boeit het allemaal niet. En daar komt het punt dat ik denk: "Ga dan maar".
Scheelt mij een hoop ergenis en energie en hem een hoop 'gezeik'.
quote:Dit schreef MarjanvanE Ik wil even laten weten wat de psycholoog van mijn dochter tegen mij zei...
'stel je niet (altijd) op als moeder, maar als huisgenoot.'
Dochter is volwassen, heeft op zichzelf gewoond, heeft problemen en woont nu alweer een jaar bij mij.
Dat lijkt makkelijk gezegd, maar het geeft wel lucht en voorkomt ergernis.
Haar/zijn verantwoordelijkheid bij haar/hem laten, zelf oplossingen bedenken. enzovoort...
Ik begrijp wat je bedoelt, denk ik. Maar wat als die huisgenoot zijn/haar eigen leefregels er op nahoudt waar jÃj last van hebt?
Ik begrijp wat je bedoelt, denk ik. Maar wat als die huisgenoot zijn/haar eigen leefregels er op nahoudt waar jÃj last van hebt?
Dan moet je dus heel streng gaan zijn. Hij is nu de baas, laat hem weten dat als hij zijn eigen leven leidt in jouw huis, hij beter wat voor zichzelf kan gaan zoeken.
Maar (en dat klinkt echt niet leuk), ik snap hem wel. Als puntje bij paaltje komt krijgt hij toch wel zijn zin. Ook wat de ritjes naar de stageplek betreft, nu heeft hij gefietst, maar als het waait of regend of sneeuwt of hij is slapjes of verkouden of heeft een zere vingertop, dan stap jij in de auto.
quote:Dit schreef MarjanvanE Ik wil even laten weten wat de psycholoog van mijn dochter tegen mij zei...
'stel je niet (altijd) op als moeder, maar als huisgenoot.'
Dochter is volwassen, heeft op zichzelf gewoond, heeft problemen en woont nu alweer een jaar bij mij.
Dat lijkt makkelijk gezegd, maar het geeft wel lucht en voorkomt ergernis.
Haar/zijn verantwoordelijkheid bij haar/hem laten, zelf oplossingen bedenken. enzovoort...
Dat heb ik ook gedaan en echt, het heeft geholpen, daar hoort loslaten ook bij.
