quote:Dit schreef scar Moet er wel een samenlevingscontract zijn denk ik.
Maar hier gaat het om KA. De enige juiste gang is dus de gang naar de advocaat.
Jammer dat Matti niet meer reageert. Ik ben benieuwd wat hij gaat doen.
Nee dan hoeft er geen samenlevingscontract te zijn, het enige probleem is dat het lastig is te bewijzen als men onofficieel samenwoont.
Met KA heeft dat inderdaad niets te maken. Daarvoor word een nieuwe partner dus pas deels verantwoordelijk bij huwelijk met de verzorgende ouder.
Die gedachte is zo 20e eeuw dat hij een millenniumbug heeft. Vraag is niet of hij ut kan betalen. Vraag is of zij ut (nu) ook (mee) kan betalen ondanks zijn hoog ingeschatte inkomen.
Ik vind het prima om goed naar draagkracht en verdiencapaciteit van beide ouders te kijken. Maar stiefouders financieel laten opdraaien vind ik niet meer van deze tijd. Helaas is nog wel meer in de alimentatiewetgeving niet meer van deze tijd.
Zo werkt het ook niet. Als beide ouders een financi?le verantwoordelijkheid hebben naar de kinderen en de ontvangende ouder (in dit geval vrouw) hertrouwd dan wordt de stiefvader mee verantwoordelijk voor haar aandeel in de kosten van de kinderen. Als dat aandeel groter kan zijn omdat zij haar woonlasten kan delen dan is dat zo.
Trouwt zij met een rijke vent en stopt bijvoorbeeld met werken dan moet ze voor haar aandeel in het levensonderhoud van de kinderen bij haar man zijn en niet bij haar ex-man. De financi?le consequenties van het feit dat ze trouwt komen dan in haar huishouden te liggen. Wat die financi?le consequenties ook zijn. Hij draait dus niet op voor de kosten van de kinderen maar hij draait op voor de kosten die zijn vrouw sowieso geacht wordt te betalen voor die kinderen. Is het aan hem om met zijn vrouw de discussie aan te gaan hoe of dat opgebracht moet worden. Hij trouwt met iemand en neemt daarbij de zorgplicht op zich voor alle mensen die in dat huishouden wonen. Is zij bijvoorbeeld Roemeens en haalt haar bejaarde moeder naar Nederland dan is hij daar ook nog zorgplichtig voor. Die bejaarde moeder krijgt een Roemeens pensioen maar geen AOW. Een uitkering krijgt ze ook niet zomaar. Dus kost oma hem ook nog geld. Zijn vrouw is namelijk er verantwoordelijk voor dat oma te eten heeft als ze bij hun woont. Zijn de inkomsten van haar niet toereikend dan moet hij oma dus (terecht) ook voeden en kleden. Vaak kan die oma ook alleen maar opgehaald worden uit Roemeni? als hij/zij garant staan voor de financi?le noden die die vrouw heeft.
Wil je dat (bijvoorbeeld als vent) nu allemaal niet dan ga je samenwonen en geef je je vriendin geld voor jouw kosten van de gezamenlijke huishouding. Het huwelijk is nu ??nmaal een verbintenis waarin je afspreekt voor elkaar en elkaars inwonenden te gaan zorgen.l
Zoals ik zeg, ik vind dat er juist meer gekeken moet worden naar de verdiencapaciteiten van beide ouders. Ongeacht of dat wel of niet verdiend word. Ik weet dat dat niet is zoals de wet is, maar ik vind dus dat dat zo zou moeten zijn.
Het in huis halen van roemeense bejaarde moeders is weer een heel ander verhaal en andere wetgeving ook.
Ik kom door bezuinigingen, een omgangsregeling waar geen cm in te schuiven is en een beroep in de zorg al jaren niet aan het bedrag dat ik verdiende ten tijde van mijn huwelijk. Deels omdat ex niet meewerkt en ik dus geen baan met 24 uurs roosters aan kan nemen, dat stuk inkomensverlies ga ik niet op hem verhalen. Dat gedeelte van kinderkosten dat ik daardoor minder kan betalen ga ik niet op ex verhalen. Ik zou het dan ook zeer unfair vinden dat als ex minder gaat betalen als mijn partner en ik in het huwelijksbootje zouden willen stappen.
Net zoals ik nooit meer van hem heb gevraagd omdat zijn vriendin bij hem is komen wonen en hij de woonkosten kan delen.
Hij en ik zijn verantwoordelijk voor die kinderen en niemand anders. Dat ik mijn verantwoordelijkheid deel met een man die daarvoor in de plaats zijn zorg voor zijn kinderen ( of willekeurig welke andere afspraak) met mij deelt is onze zaak, daar zou mijn ex niet van hoeven mee te profiteren. Net zo goed vind ik dat ik er niet van hoef mee te profiteren dat mijn ex een steeds beter inkomen heeft (tenminste aan de buitenkant) dat zijn vriendin blijkbaar niet hoeft te werken, dat ze eveneens samen de woning delen. We hebben toen samen berekend wat de kinderen nodig hadden, wat mijn deel en zijn deel was en ik vind dat we ons daar aan te houden hebben zolang het vrije keuzes zijn. En partners en huwelijken zijn vrije keuzen.
Mocht een van ons niet meer in staat zijn zijn/haar deel op te brengen vanwege een onvrijwillige keuze ( ziekte, werkeloosheid) Dan is nog in eerste instantie de andere ouder daarvoor verantwoordelijk en niet de stiefouder. Maar dat is dus mijn mening en niet de wet.
Wat dan, je trouwt met een vrouw met kinderen. Haar ex-man wordt invalide en krijgt nihilstelling. Die vrouw wordt werkloos. En jij zegt: tja ik ben met jou getrouwd maar niet met je kinderen. Die kunnen aan de geeuwhonger? Of is het dan terecht dat van jou als stiefouder verwacht wordt dat je voorziet in brood, bad, onderdak, kleding en scholing?
dat is nu wettelijk bepaald, ik vind dat dat een vrije keus moet zijn. En uiteraard als mijn partner in zo'n situatie zegt zoek het maar uit, dan zal dat huwelijk ook geen lang leven meer lijden
quote:Dit schreef Suzette En als ex het geld niet had kunnen gebruiken als middel om de jongens tegen hun vader op te zetten, dan had ze het wel met wat anders gedaan.
Angst is een slechte raadgever, zeker als de ander kwaad wil. Want...waar een wil is, is een weg...
Daar ben ik het eveneens mee eens.
minder willen betalen omdat je ex genoeg heeft door haar nieuwe partner vind ik los van de wetgeving laag.
Je kinderen tegen de andere ouder opzetten om welke reden dan ook vind ik nog vele malen lager.
quote:Dit schreef Inge
Zoals ik zeg, ik vind dat er juist meer gekeken moet worden naar de verdiencapaciteiten van beide ouders. Ongeacht of dat wel of niet verdiend word. IK WEET DAT DAT NIET IS ZOALS DE WET IS MAAR IK VIND DUS DAT DAT ZOU ZOU MOETEN ZIJN.................................................................................................................
Je zegt ook,dat dit andere wetgeving is m.b.t. tot de Roemeense moeder.
Dat is het punt dat ik maak. Het is EXACT dezelfde wegeving. Dat leg ik ook uit.
Dat betekent weer dat jouw leefeenheid verantwoordelijk is voor het eigen functioneren. Waarom vind je dan dat jouw exman daar ook nog eens (extra) voor verantwoordelijk is bovenop het feit dat hij al kinderalimentatie betaalt? Je vindt dat hij nog meer moet betalen als jouw huishouden financieel in de soep loopt?
Roemeense schoonmoeders zijn een heel ander verhaal dan eigen kinderen.
Ik vind niet dat vader hoeft op te draaien als mijn deel in de soep loopt. Ik vind ook niet dat mijn partner ervoor moet opdraaien dat mijn ex zijn begroting niet meer rondkrijgt als daar niets buiten zijn eigen keus verandert is.
Onjuist, wettelijk gezien staan die gelijk aan jouw kinderen als die Roemeense schoonmoeder in jullie getrouwde gezin woont.
oke, voor de laatste keer.....
IK VIND!!!!!!!!
en dat dat anders is wat de wet bepaalt weet ik, maar dan mag ik dat nog steeds wel vinden. Meningen hoeven immers niet synchroon te lopen met de wet
