Ik heb altijd samen met mijn dochter gegeten. Hapje voor haar, daarna hapje voor mij, en nee dat sprak ik niet uit. En we aten altijd aan tafel, tot ze zeventien was.
Mijn dochter at slecht, ik maakte daar maar geen drama van, wat er in ging, ging er in.
Aan tafel eten is wel sociaal, je komt veel tussen neus en lippen te weten, al is dat nu nog niet aan de orde. En kinderen leren door voordoen, het is goed als ze jou zien eten. Ik ben absoluut voorstander van samen eten.