Kan zoon niet gewoon een half jaar eerder gaan reizen en ondertussen in een goed gesprek bij deze werkgever vertellen hoe het zit en ondertussen een plek voor zichzelf bedingen voor als hij terug komt?
Of is dat te idealistisch
Het voelt inderdaad 'genaaid' als je een collega hebt rondlopen met zo'n verborgen agenda. Ik vind het niet kunnen in dit geval.
Wat in mijn gedachten opkomt:
-Kleine contractjes in deze tijd geven te veel de boodschap van vrijblijvendheid mee. Wil je loyaliteit? Stel je dan als werkgever dan ook niet te vrijblijvend op naar een werknemer.
-Als werknemer: Je werkt samen in een team en dan moet je je ook als teamlid gedragen. Een half jaar rondlopen met zo'n verborgen agenda past mijns inziens niet in een respectvolle en collegiale samenwerking. En m.i. ook niet in het juiste gevoel voor medeverantwoordelijkheid in het werk.
Gezien de steevaste plannen van zoon om het werkzame leven lost te laten voor een langere reis, denk ik dat deze zoon niet bang is voor de uitdaging om nieuw werk te vinden. En hij heeft rechtvaardigheidsgevoel.
Dus : Open kaart spelen bij die werkgever!
Dilemma...wat zouden jullie doen?
Onderwerp van twelve
BEHEERD DOOR:
-
22 apr '16 - 09:43:31
-
quote:
Dit schreef Leonard
Evident, een contract geldt voor beide partijen.
Heet je zoon welkom in de grote mensen wereld, daar is gewoon minder sprake van moraliteit en meer van zakelijkheid.
Want deze werkgever heeft met zijn aanbod zeker een zakelijk iets in zijn gedachten.
Dat de wereld zo is, wil toch niet zeggen dat je je er beter in thuis voelt door ook zo te worden?
Of begrijp ik je verkeerd, dat kan natuurlijk ook.22 apr '16 - 14:16:45 -
23 apr '16 - 10:27:53
-
Weet je, Leonard, ik ben het grotendeels met je eens.. Niet helemaal.
En het is inderdaad juist heel fijn dat we deze rechten hebben! Mikky kan het heel fijn en zeer goed verwoorden!
Ik heb het nog even opnieuw gelezen, want stel dat ik in dit verhaal iets over het hoofd heb gezien.
En ook het inleidende stukje van dit topic, wat Twelve had geschreven.
Deze baas lijkt een minder vrijblijvende instelling te hebben en hem na 6 maanden een vast contract aan te willen bieden bij gebleken geschiktheid.
Wat ik bedoel heb ik ook in mijn eerdere posts in dit draadje geschreven:
Ik zie en leef mij in hoe dat in een team gaat. De jongen komt elke dag, leert vaardigheden, maakt contact met zijn collega's. Op papier is de garantie voorzichtigheidshalve een half jaar, maar de intentie onbepaald..Er wordt verwacht dat hij dan ook die intentie heeft. Daar vertrouwt men op.. 'Je'bent aan de onderhandelingstafel wellicht fair en zakelijk, maar op de werkvloer ben je/ is men acht uur per dag ook nog mens. In een team werkt men met collega's die dagelijks hun extra steentje bijdragen om hem in te werken....
Kan iemand dan voor zichzelf verkopen dat hij al die extra inspanningen van collega's op de koop toe heeft genomen..., terwijl deze persoon al wist van zichzelf dat hij na 6 maanden zou vertrekken.
Het is een gevoels ding. Feitelijk heeft het recht gelijk, maar ik zou het in deze situatie zo niet kunnen voelen.
Edit: 'Je ' heb ik veranderd in 'men' want wat is schreef is niet persoonlijk bedoeld.23 apr '16 - 11:35:27 / 23 apr '16 - 11:58:29 -
quote:
Dit schreef Solar
eens. Het is aan beiden kanten een overeenkomst met niet meer dan die duur van tijdelijke contract. De werkgever kan van alles nu zeggen maar in feite is dat ook niets waard/ stat niks op papier, behalve die 6 maanden. Zoals Mikky al zei, als hij je zoon echt eventueel langer aan zich wil binden, dat geeft hij een jaarcontract met een proeftijd.
En:
quote:
Dit schreef Mikky
Als je een tijdelijk dienstverband aanbiedt, dan weet je van beide kanten dat het daarna van rechtswege eindigt en dat je beiden niet weet wat er daarna gaat gebeuren.
Heb je als werkgever bredere intenties dan dat, dan biedt je een langerlopend contract. Bij een contract langer dan 6 mnd bestaat er ook gewoon weer een wettelijke proeftijd (bij contract van 6 mnd bestaat de proeftijd niet meer) en hoeft werkgever geen gebruik te maken van een 6 mnd contract (die wg dan feitelijk inzet voor een oneigenlijke en onwettelijke zgnmde 'verlengde proeftijd')
Ik zit daar ook nog over na te denken:
Opeens schieten er mij wat vragen te binnen over het arbeidsrecht, want ik ben er niet echt in thuis.
-Is zo dat je bij een jaarcontract een proeftijd hebt van max.2 maanden?
En zou het in dit geval ook zo kunnen zijn dat deze werkgever 2 maanden proeftijd eigenlijk tekort vindt en liever iemand 6 maanden wil zien werken, omdat dat hem meer inzicht geeft hoe deze persoon echt werkt?
En dat hij het daarom zo voorstelt van 'eerst 6 maanden en dan onbepaald'?
-En: zou - theoretisch gezien- een voorstel van 'eerst 6 maanden en dan bij gebleken geschiktheid voor onbepaald' alsnog voor die zoon op papier kunnen worden vastgelegd opdat hij daardoor meer rechten kan hebben bij gebleken geschiktheid? ( stel dat hij dan toch onverhoeds een leuke vriendin treft en opeens niet meer op reis gaat
)
23 apr '16 - 12:15:19 -
quote:
Dit schreef Mikky
1) Ja, max proeftijd is 2 mnd. Langer is niet toegestaan. Alles daarboven is onwettig dus. In de nwe wetgeving behoeft een contract tot 6 mnd geen proeftijd meer. Werkgevers kiezen daarmee nu regelmatig voor deze contractvorm, om deze in te zetten als oneigenlijke proeftijd.
2) Nee, je kunt aan die omschrijving geen rechten ontlenen. Als in: nul. Einde van rechtswege is einde van rechtswege.
Dank je wel Mikky, voor het uitleggen hoe het precies zit!
Ondertussen ben ik ook benieuwd naar wat deze zoon uiteindelijk wil doen.23 apr '16 - 19:57:24 -
Ja, gelukkig
22 jul '16 - 15:42:16
