Voor de relatie werkgever/werknemer vind ik het killing
Er hangt de zweem van zekerheid om een vaste aanstelling en werknemers krijgen hypotheken met vaste aanstellingen. That's it. Zgn zekerheid in ruil voor loyaliteit.. Dat moet je toch niet willen?
Iemand wordt er kwalitatief echter niet beter van en noch werknemer, noch werkgever wordt uitgedaagd om tot een inspirerende samenwerking te komen.
Ik vind vaste aanstellingen echt oud denken. Zou veel liever hebben dat wet- en regelgeving op gebied van ontslag, verzuim en scholing zou worden aangepast.
Met vaste krachten verdwijnt de dynamiek uit je club- ik heb het nu te vaak gezien om te denken dat het door iets anders komt dan door gebrek aan nieuw bloed
'Zo doen we het hier nou eenmaal'
'Kennissen worden belangrijker dan kennis'
Ontstaan van subculturen en subprocessen
Afnemen van interne klantgerichtheid
(Inkomens)Zekerheid zou uit iets anders gehaald moeten worden dan een vaste aanstelling
Is toch afhankelijk vh soort bedrijf? In het bedrijf waar ik werk zou steeds wisselen van werknemers niet echt werken (fabricatie van keukens). Het is nu al lastig om aan personeel te komen.
Dus op het moment dat er wel gekwalificeerd personeel voldoende zou zijn wordt het al anders?
Stel dat je een bedrijfsinterne opleiding zou starten om mensen op te leiden. Stel dat je oudere werknemers als mentoren/'stagebegeleiders aan zou stellen.
Zou dat de dynamiek niet enorm vergroten? Dan leren medewerkers van elkaar, ontstaat er diversiteit en is een vaste aanstelling toch veel minder relevant voor beide partijen?
Ik verzin dit overigens niet. In het bedrijf van mijn ex (productie/metaal) hebben ze dit doorgevoerd. Verzuim omlaag, medewerkers veel gemotiveerder en er ontstond een nieuw soort binding met de organisatie vanuit trots
Verloop steeg en ook dat was ok want er ontstond ook een zuigende werking EN ze konden beter afspraken maken met vertrekkende nedewerkers over kennis borging
tuurlijk is het management belangrijk. Maar als dat al jaren op dezelfde plek zit...
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen het beste af is als mensen ergens werken waar ze willen werken, niet omdat dat ze zekerheid verschaft. Je kunt t bijna vergelijken met een huwelijk
Maar moet dat laatste dan? Lang niet iedereen heeft die behoefte of zitten al aan hun max.
Als je aan je max zit, zit je aan je max. Maar dat betekent niet dat je stationnair moet blijven..
Ik denk idd dat het zowel de mens als de organisatie dient om te blijven ontwikkelen. Om de energie erin te blijven gooien. En natuurlijk geldt daar een begrenzing in qua prive omstandigheden. Een werkelijk plezierige en stimulerende werkomgeving zou daar ook aan kunnen bijdragen
Ja, en dan werk je daar, maar omdat je geen vast contract hebt (en zoals veel ondernemers willen ook geen kans meer erop) moet je dus altijd bang zijn om je baan te verliezen, met de vraag waar haal je je geld vandaan om te kunnen leven enz als je geen baan meer hebt. Dus ga je vanwege deze angst te hard werken, burnout krijgen, of geen energie meer hebben om buiten het werk normaal te kunnen leven, waardoor je algehele gevoel van welbehagen wegvalt, waardoor je niet lekker gaat voelen, ziek wordt enz.
Voor mij en vele anderen met mij is een vaste baan een motivator. Ik wil graag bij dit bedrijf blijven werken en doe daar mijn best voor. Ik ben ook trots om voor dit bedrijf te werken en draag dat ook uit. Dat zou ik zeker niet doen als ik maar een korte tijd bij een bedrijf kan werken of continu op mijn tenen moet lopen, omdat bij een mindere periode ik anders als 1e eruit geschopt wordt.
Ja, in een periode waarin het met het bedrijf minder ging en ikzelf ook niet prettig voelde heb ik daadwerkelijk gekeken naar ander werk, zelfs een dagje meegelopen. Maar de onzekerheid waar ik naar toe ging maakte dat ik de stap niet heb genomen. En ik ben nog steeds tevreden en blij dat ik dat ook niet heb gedaan. Natuurlijk denk ik na over "wat als" en soms denk ik had ik het maar gedaan. Dat zal niet veranderen. Maar dit zorgt er niet voor dat ik mijn werk minder goed ga doen. Ik zit nu op mijn plek en vind dat heerlijk. Alleen jammer dat over een paar jaar wat onzekerheid komt, buiten mijn macht om te veranderen om. Maar dat zie ik tegen die tijd wel weer.
Het is toch intens jammer dat je denkt dat er zonder vast contract altijd kans is je baan te verliezen? Hoe groot is je vertrouwen in jouw kunde en kennis dan? En jouw vermogen iets nieuws te vinden?
En hoe groot het vertrouwen in jouw werkgever?
Stel dat er altijd genoeg inkomen zou zijn, zou je dan anders kiezen?
Bij mijn huidige opdrachtgever werken ze met managementtrainees. Contract van 2 jaar, ieder half jaar ergens anders binnen de organisatie.
Iemand had 2x slechte beoordeling, contract duurt echter nog een jaar. Trainee beroept zich hierop, want nog jaar zekerheid. Jonge acadeem.
Organisatie wil er vanaf, heeft het over kantonrechter.
Doodzonde, geen van beide partijen wordt hier beter van. Er zouden m.i. hele andere gesprekken gevoerd moeten worden. En zo n contract zou niet gegeven moeten worden; het dient niemand
quote:Dit schreef ArnoM . Mochten er nooit meer vaste banen komen, maar enkel losse kontrakten, dan heb je grote kans dat op een moment dat het met het bedrijf minder gaat de slechtsten eruit worden gegooid. Uitkering duurt vaak een aantal weken tot maanden voordat dat uitgekeerd wordt.
En mijn mogelijkheden om ander werk te vinden schat ik nu nog goed in. Denk dat ik wel redelijk snel ander werk zou vinden. Maar ik word er niet jonger op. Hoe lang ben ik nog "gewild" op de arbeidsmarkt? Denk dat dat snel af gaat lopen de komende jaren. En dan?
Ja, als er niks vast meer is gaan de slechtsten er als eerste uit indien nodig. Dat is zoals het zou moeten m.i. Maar wat niet het einde moet zijn. Dan zou er dmv wet- en regelgeving voor deze mensen een om- of bijscholing moeten worden ingericht
Dat klinkt heel eng. Maar m.i. moreel juister dan je verschuilen achter vaste aanstellingen
Gezien mijn tijd wil ik eigenlijk een cursus van 1 dag.
Was overigens een voorbeeldje, het gaat om meer dingen.
Dit us waar t over gaat. 1 dag- al twee jaar mee vezig. Waarom wacht je oo je wetkgever? Het is JOUW baan. Ik lees daf je ook voor jeelf bent begonnen, dan moet je het ook zelf doen
En ja, de kwetsbare groepen hebben bescherming nodig. De vraag is hoe dat eruit moet zien
Dit is echt zo n stom hiaat in de wet
Je betaalt 2 jaar door en dan nog een zak geld mee
Niet voor niets dat kleine werkgevers kiezen voor slapende dienstverbanden na 2 jaar arbeidsongeschiktheid
20 aug '16 - 20:33:27