Een huis toegewezen

Een huis toegewezen 

Onderwerp van Nance

BEHEERD DOOR:
bart

Dit onderwerp is gesloten.
door Nance zelf op 29 september 2016 om 05:27:47

Terug naar de lijst
  1. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance
    Nou ja een huis, een appartement op de 2e etage. 2 slaapkamers, huiskamer, douche, keuken en berging en piepklein balkon.

    Waarom ik er op gereageerd heb, houd het op kat in het nauw. Ik mag in de gezamenlijke koopwoning blijven zitten, hoogstens 5 jaar. Ex en ik betalen elk de helft van de hypotheek en ik daarnaast de verdere lasten. Maar als ex niet meer kan betalen omdat hij een ander huis heeft, of het gewoon niet meer doet, ben ik ook de klos. Het huis staat op beide namen en dus beide verantwoordelijk.

    Nu heb ik steeds gedacht dat ik wel 5 jaar moest wachten op een toewijzing dus ik reageerde er op los, over 4 jaar moet ik nl laten zien dat ik erg mijn best heb gedaan. Maar nu krijg ik dus net een mail met toezegging.

    Lichtelijke paniek. Ja ik wil hier zsm weg, klaar met ex en opnieuw beginnen, maar met zijn 3e (2 puber meiden 15 en 17) in een boven appartement, dat is nogal wat.

    En wat nu, ik sta 9 maanden ingeschreven, accepteer ik dit, begin ik weer op 0 en kan ik weer reageren en hopen op iets anders, hopelijk binnen 5 jaar.

    Gok ik dat ik binnenkort een beter aanbod krijg.
    Gok ik dat ex blijft betalen

    Ik ben zo wel helemaal van hem verlost.

    Wat een dilemma, tips en gedachtes zijn welkom.
  2. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef Boep

    Van wie moet dat?


    Als ik over 4 jaar aan kan tonen mijn best te hebben gedaan maar dat het niet gelukt is een huis te vinden mag ik nog 1 jaar blijven wonen. Staat in het convenant.
  3. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef Bloem
    Wat gebeurt er met je status als je weigert?

    Het is erg klein met zijn drie?n... ik weet niet of ik dat zomaar zou doen.


    Ik heb geen urgentie mi mag je dan weigeren en gebeurt er verder niks met de status.

    Idd het is erg klein.
  4. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef Geanna
    Ik vind het ook erg klein.
    Zou in ieder geval voor 3 slaapkamers gaan.

    Een flat hoeft mi geen belemmering te zijn.


    Idd het ene appartement is het andere niet. Maar dit is in alles klein zoals ik kan zien. Een kennis woont ook in een appartement met 2 slaapkamers, daar zou ik zo in willen bv
  5. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef Anke



    dus je gaat nu jezelf in bochten wringen om over VIER jaar nog een jaartje extra te krijgen?
    zou ik niet doen... en ik zou dit appartement ook niet nemen - 3 slaapkamers is wel t minste


    Maar als mijn ex een huis krijgt toegewezen of niet betaald om wat voor rede dan ook......Nu komen we met de verkoop er nog zonder schuld vanaf.

    Mijn ex is niet de veilige haven om op te vertrouwen.
  6. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    Heb gewikt en gewogen, voor en nadelen tegen elkaar afgestreept, de hele nacht wakker gelegen, en een besluit genomen.

    Ik heb het appartement afgewezen. Het doet niks voor mijn inschrijftijd, heb geen urgentie nl. Maar op een bovenwoning zonder fatsoenlijk balkon en voor iemand van ons 3e is de privacy zo goed als weg. Mijn meiden hebben genoeg meegemaakt, en zo zijn ze een nog groter slachtoffer dan dat ze al zijn. Het voelt zo oneerlijk, en dit kan ik ze op dit moment nog niet aan doen.

    Bedankt voor jullie input, het heeft mij aan het denken gezet.
  7. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    Het voelt nog dubbel. Dit was een kans om los te zijn van mijn ex, om niet meer elke maand de angst te hebben, als hij maar betaald. Maar dit kon ik mijn meiden niet aan doen. Idd ga ik va nu niet meer "blind" op alles reageren, ik kijk beter of het echt bij ons past.

    Dat er in reacties vragen staan heb ik gezien hoor. Dat sommige mijn denkwijze of wat ik schrijf vreemd vinden begrijp ik. Onze situatie is misschien niet zo "standaard" de angst die ik heb, komt omdat onze scheiding voortkomt uit het gedrag van mijn ex waar nog wel gevolgen aan zitten. We leven op meerdere gebieden in onzekerheid, mijn meiden zijn voor de rest van hun leven slachtoffer, en dat blijft zo oneerlijk voelen.
  8. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef -caty2


    Je bent toch nog niet los van je ex als jij een huisje accepteert?
    Jullie zitten dan nog met jullie gezamelijke huis waar jullie dan toch ook nog beiden voor moeten betalen. Pas als dat huis verkocht is ben je los van hem en hoef je niet meer in angst te zitten over zijn betaalverplichting.

    Ga je dit huis waar je nu woont nu al in de verkoop zetten of staat het al te koop?


    Klopt ook hoor. Maar als 1 van ons een huis heeft hoeft diegene minder bij te dragen. Ik verwacht dat we het huis redelijk snel kwijt zijn. Het huis staat nog niet te koop, ik heb nog minstens 3 jaar en 3 maanden. Het nu te koop zetten lijkt niet slim.

    Eerlijk, ik heb geen idee hoe en wat ik moet doen. Ik heb de afgelopen 9 maanden zoveel aan mijn hoofd gehad dat het hele gedoe rond huisvesting niet op mijn lijstje heeft gestaan. Mijn ex heeft zich overal van af getrokken, heeft van alles mijn probleem gemaakt.
  9. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef leeuwin70



    Ik snap je en ik hoop echt dat er snel een mooi nieuw stekkie voorbij komt voor jullie drietjes,,Smile


    Het is zo oneerlijk. Ik vecht mij suf voor de meiden, dat ze eindelijk kunnen gaan afsluiten, hoe dat dan weer vorm moet gaan krijgen, geen idee. We willen verder maar het kan niet, ben bang nog heel lang niet.
  10. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef -caty2
    Het is nog wel een zenuwetijd waar je nu inzit.....dat laatste stukje Smile maar probeer het hoofd koel te houden. Jullie kunnen nog niet afsluiten zolang jullie gezamelijke huis er nog is.

    Even theoretisch bedacht: Wat als je nu het huis al wel te koop gaat zetten. Zou jij en je kinderen dan eventueel tijdelijk onderdak kunnen vinden bij vrienden, kennissen, woningbouw die misschien iets tijdelijks te huur heeft.... mocht dat nodig zijn als het snel verkocht zou worden?
    En als je het huis nu al te koop zet door blijven reageren op woningen en de woningbouw jou situatie uitleggen.....wie weet kunnen zij iets voor je doen al is het maar tijdelijk als deze woning verkocht is.

    Het is OF nu in het diepe springen met verkoop OF je tijd uitzingen tot je een huisje hebt en je niet laten leiden door angst en er het beste van hopen.


    De woningbouw kan niks voor ons doen. Ik/wij zitten niet in de problemen door de vader van de meiden. Die kunnen in theorie naar hun vader, maar dat willen ze niet. Ik ga nog even uitzingen. Ik hoop mijn verhaal binnenkort bij gerechtelijke instanties kwijt te kunnen en dat ze dit zien als schade die de meiden hebben......zoiets
  11. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    quote:
    Dit schreef -caty2


    Probeer huis zoeken en eigen huis te koop zetten los te zien van de rest. Instanties zoeken geen huis voor je en zullen jou huidige huis ook niet verkopen.

    Maak andere huisje vinden en voorbereiden verkoop jou eerste prioriteit.


    Dat snap ik ook nog wel, dat andere niet voor mij gaan zoeken. En mijn eerste prioriteit blijven mijn meiden. Al moeten we onder een brug.......
  12. Nance
    Geregistreerd

    Toon alleen de berichten van Nance

    Joehoe, had ik dat appartement afgewezen kreeg ik vorige week weer een huis. Een bovenwoning, 2 etages en een zolder. Genoeg leefruimte, groot balkon, alles perfect, keuken met inbouwapparatuur, grote badkamer, nieuwbouw, genoeg bergruimte alleen......2 slaapkamers. Maar ik heb ja gezegt, dit konden we niet laten schieten en de meiden zijn het er helemaal mee eens. Ze vinden het niet erg een kamer te delen, kan ook best makkelijk en snappen dat we zo verder kunnen en niet meer met een bepaalde angst hoeven te leven.

    Wij zijn blij.
Terug naar de lijst