Ik lees stress bij de oudste maar vooral ook bij jou. Hoe is de omgangsregeling nu? Hoe oud zijn je jongens? Oh dat zie ik al, bijna 12 en 4.
Willen je kinderen nog wel gaan of willen ze zelf niet meer (zonder dat jij ze dat aandraagt of het stimuleert)?
Dat jij moe bent van alles is in mijn ogen echt geen reden er maar mee te stoppen. Het is wel een signaal om zelf hulp te zoeken om een weg te vinden er anders mee om te gaan.
Mijn dochter heeft een slechte band met haar vader. Vanaf haar dertiende zag ze hem nog maar soms en vanaf haar vijftiende niet meer. Toen ze zeventien was nog drie keer. Toen zou hij haar de volgende keer bellen en daar wacht ze nog steeds op, dit jaar tien jaar.
Via haar stiefmoeder en mij is er wel jaarlijks paar keer contact met broertje en zusje. Ze heeft er erg onder geleden, want hoewel het contact beroerd was, het was wel contact, met haar vader.
Wat willen je kinderen, of eigenlijk, wat wil je oudste, zelf?