Sinds 5 jaar geef ik een cli?nt van een zorginstelling een dagbesteding. Omdat hij een hoge indicatie heeft krijg ik daar ook een vergoeding voor.
Hij is een client die je niet op een zorgboerderij of een timmerwerkplaats kan plaatsen. Dus voor hem is heel vaak extern iets gezocht.
Voor mij heeft hij al tig dagbestedingen gehad, die meestal na een paar maanden op niets uitliepen. Hij kan niet met mensen, heeft zeer veel structuur nodig en zeer veel aandacht door zijn repeterend gedrag (telkens dezelfde vragen).
De cli?nt heeft klassiek autisme (Kanner) in een zeer zware vorm, in combinatie met een IQ van 52. Hij heeft een grote woordenschat, maar functioneert emotioneel op een niveau van een peuter. Geen empathie en alles ligt altijd aan de ander.
Hij heeft veel angsten die in zijn hoofd zitten en kan daar allemaal verhalen omheen maken. Mensen tegen elkaar uitspelen en manipuleren kan hij goed, maar iedereen die bij zijn zorg betrokken is kent onze pappenheimer wel.
Meestal zit hij goed in zijn vel, en kan ik het allemaal goed begeleiden. Hij komt hier, we drinken koffie en daarna gaat hij met mij mee naar mijn werkzaamheden. Er zitten vaste ankers in de dag.
Het gaat meestal goed. Dan is hij gezellig en tevreden. En ik vind het dan ook leuk om te doen. Ik heb ook altijd gezegd: zodra ik de vergoeding aan de hoofdpijnpoeders kwijt ben, dan stop ik er mee.
Dus over het algemeen kun je spreken van een win-win situatie.
Maar soms gaat het helemaal mis. Dan kan hij agressief worden om iets wat hij normaal heel leuk vindt.
Vanmorgen ging het dus helemaal mis. Hij heeft mijn bank beschadigd door er tegenaan te trappen en ik ben hier uiteraard niet blij mee.
Vervolgens besloot hij naar huis te gaan wat prima is en ik wilde mij terugtrekken omdat bij boosheid de begeleiding (ik in dit geval) een trigger kan zijn.
Maar hij had mij toch bij de lurven. Hij pakte mij stevig bij de arm en mijn hoofd bonkte tegen de deur en bedreigde mij. Ik kon het stoppen door mijn hand voor ziijn gezicht te houden (stopteken) en STOP te roepen.
Dat hielp. In de tuin gooide hij nog een en ander omver en verdween.
En eigenlijk kan hij er niks aan doen.
Ik ben gelukkig niet bang uitgevallen en kon het voorval gemakkelijk van mij af laten glijden. De fysieke aanpak viel op zich ook wel mee. Ik heb geen bulten of blauwe plekken.
Waar ik nu mee zit is die beschading aan mijn bank.
Ik wil hier niet mijn schouders over ophalen met de mededeling: ach, kan gebeuren.
Nu is het niet zo'n dure bank en de bank zal een jaar of 6 oud zijn, dus wat kan je vragen?
Hoe moet ik dat aanpakken?
Mijn concrete vraag is hoeveel geld kun je vragen? Wat is redelijk en billijk? Of moet het in de vorm van een bos bloemen?
Iemand tips?
Schadevergoeding vragen
Onderwerp van twelve
BEHEERD DOOR:
-
18 sep '17 - 13:39:43 / 18 sep '17 - 13:50:56
-
quote:
Dit schreef Karin67
Hij heeft vast een persoonlijk begeleider in de zorginstelling. Misschien deze vraag daar neerleggen?
Hij zal dan verzekerd moeten zijn... neem en hoop aan van wel.
De ouders en woonbegeleiders zullen het daar ook over eens zijn, maar die weten ook niet welke vergoeding redelijk en billijk is.
En dat is eigenlijk mijn concrete vraag.
Ik zal het ook even in mijn bericht aanpassen.
-
quote:
Dit schreef Clara
Ik schrik toch wel een beetje als ik dit lees. Pas jij een beetje op jezelf? Zit je echt alleen met hem terwijl hij eigenlijk zo weinig controle over zijn emoties en gedrag heeft? Een niet empathische peuter met de kracht van een volwassen vent?!
Het blijft altijd een risico. Vijf jaar geleden werd hij eigenlijk zonder al te veel informatie bij mij achter de deur geschoven.
Ruim 2 jaar geleden was er ook een dergelijk incident en toen hadden ze besloten te stoppen. Cli?nt en vaste begeleider kwamen nog langs om afscheid te nemen met bloemen en chocola, maar 2 maanden later werd ik opnieuw benaderd, want ze hadden verder geen alternatieven.
Tegenwoordig krijg ik ook heel veel coaching van de jobcoach en de gedragswetenschapper.
Eerst deed ik de "werk"begeleiding 4 dagen, maar nu nog maar 2,5 dag, want het is af en toe best zwaar.
Ze zijn wel blij met mij en alle zeilen worden bijgezet, want anders ziet zijn toekomst er somber uit vrees ik.
En ja, ik pas wel op mijzelf. Ik kom uit een mannengezin (3 oudere broers) en ik heb zelf ook 2 jongens, dus ik kan wel tegen een stootje.
-
-
-
quote:
Dit schreef peter-oss
Let wel op want de verzekering gaat uit van een dagwaarde en vaak geldt ook een eigen risico. Concreet houdt dit in dat de verzekering vrijwel niets zal uitbetalen, maar dit is de verzekering van de instelling, dus dat is niet meteen jouw probleem. De zorginstelling is in beginsel aansprakelijk voor haar bewoners, tenzij.... En daar zit een beetje een dingetje, want dan is het de vraag of de zorginstelling verantwoordelijk is voor het gedrag van de bewoners elders. Dit is direct het geval als de bewoner op last of dringend verzoek van de zorginstelling op een andere plek verbleef. Als het meer uit goedheid van jezelf is en op eigen initiatief, dan zal de instelling niet aansprakelijk zijn. Voor aansprakelijkheidstelling is altijd de vraag wie schuldig is, of waar het risico behoort te liggen. Ik zou niet meteen een aansprakelijkheidsstelling sturen maar dit meer in een gesprek aangeven. Mijn vermoeden is dat ze aansprakelijkheid zullen afwijzen. De enige oplossing is dan een vergoeding uit goedheid (billijkheid). Maar dan nog een waarschuwing, ik weet niet of jij een vergoeding krijgt voor je vrijwilligerswerk maar als je met 1 euro boven de wettelijke norm uitkomt dan moet je direct belasting betalen. Als er een vergoeding wordt betaald, let dan op dat dit goed wordt omschreven en dat het niet door de fiscus wordt gezien als een soort loon (en daar zit je al heel snel op) zodat je straks belasting moet gaan betalen.
Groet,
Peter
Dankjewel voor je juridisch advies.
Ik had ondertussen de cli?nt (danwel zijn wettelijk vertegenwoordigers) inmiddels aansprakelijk gesteld.
De zorginstelling waar deze cli?nt onder valt, daar heb ik een contract mee en ik stuur de instelling iedere maand een factuur inzake de dagbesteding. (net zoals een eigenaar van bv. een zorgboerderij dat doet).
Inmiddels heb ik begrepen dat de zorginstelling zeker bereid is mij een schadevergoeding te geven, alleen ik moet daar zelf een prijskaartje aan hangen.
Ze dragen het niet over aan de verzekeringsmaatschappij omdat ze een hoog eigen risico hebben.
Dus het gaat zeker geregeld worden.
Ik ga ze vanavond wel een bedrag noemen wat mij redelijk lijkt.
