Even een korte uitleg van het verschil tussen stoornis, beperking en handicap zoals ik het op school heb moeten leren:
Stoornis: het medisch afwijkende ten opzichte van de standaard. De diagnose je erop kunt plakken (autisme, kanker, laag begaafd, reuma, etc.)
Beperking: datgene wat iemand objectief niet meer kan ten opzichte van de standaard (niet lang zitten, staan, lopen, concentreren, etc. )
Handicap: datgene wat iemand als belemmerend ervaart in het dagelijks leven. Een subjectief begrip dus.
Twee mensen met dezelfde stoornis en gelijke beperkingen kunnen hun mate van handicap heel anders ervaren.
Maar ook, als je een frozen shoulder hebt (stoornis) en daardoor niet meer boven je hoofd kan komen met de arm (beperking) heb je als callcentermedewerker geen arbeidsbeperking en zul je het in werk ook niet als handicap ervaren. Als je echter glazenwasser bent dan kun je je werk niet meer doen, heb je dus w?l een arbeidsbeperking en zul je je ook veel sneller gehandicapt voelen.
quote:Dit schreef scar Je wordt al snel voor minstens 50% goedgekeurd als je een uur knijpers in elkaar kunt zetten achter elkaar. Zonder echte keuring, zonder dat ze je kennen.
Schandalig is het.
Euhm, weet je hoe het rekensysteem in elkaar zit?
We hebben hier op zich een h??l eerlijk systeem in Nederland, alleen wel eentje die niet altijd begrepen wordt. In het kort:
In Nederland werkt elke arbeidsdeskundige en keuringsarts die gaan over de uitkeringen, met een zogeheten FML (functionele mogelijkhedenlijst, de positieve versie van een lijst met alle mogelijke beperkingen). Dat is een gestandaardiseerde lijst met alle mogelijke vlakken van arbeid waarop zich beperkingen kunnen voordoen. Van zitten, staan en lopen tot aan werken met deadlines en kunnen houden aan werktijden. Bij zo'n keuring wordt die lijst doorgelopen aan de hand van de medische gegevens en de aanvullende gegevens van de persoon om wie het gaat. Daar komt een profiel uit.
Daarnaast zijn nagenoeg alle arbeidsfuncties in Nederland volgens diezelfde FML-lijst in kaart gebracht. Elke functie (van CEO bij een bank tot de stratenmaker) heeft dus ook zijn eigen profiel.
Die twee profielen gaan ze matchen, zodat duidelijk wordt welke beroepen iemand nog zou kunnen uitvoeren. Vervolgens wordt er gekeken naar wat men heeft verdiend en wat in de andere functie zou kunnen verdienen.
Bij een directeur met arbeidsbeperkingen is er al vrij snel sprake van behoorlijk loonverlies en dus een hoog arbeidsongeschiktheidspercentage. Maar, als je met dezelfde arbeidsbeperkingen altijd minimumloon hebt gekregen en je in een andere functie hetzelfde kunt verdienen, dan is er geen loonverlies en dus ook geen sprake van een arbeidsongeschiktheidpercentage.
De WIA is een verzekering waar je gedurende je werkende leven voor betaald hebt, je wordt aangevuld voor dat deel wat je niet meer kunt verdienen (tot max 75%)
De WAJONG gaat uit van minimumloon omdat er nooit meer dan dat is verdiend omdat er op jonge leeftijd al een arbeidsbeperking aanwezig is. En dus word je tot maximaal 75% van het minimum vergoed.
Wat vervelend voor jullie! Ik wist wel dat er dingen rondom de keuringen en (re)integratie van de Wajong fout gaan, gelukkig heb ik zelf deze ervaringen niet. Sterker nog, hier een stiefkind dat 100% Wajong ontvangt terwijl je je kunt afvragen of dat gezien haar arbeidsmogelijkheden wel terecht is. Als stiefmoeder zeg ik Absoluut! Vakinhoudelijk krab ik mezelf nog een keer achter de oren.
