ik weet van iemand die de kinderen op skates rondom de tafel liet rijden en elke ronde moest er een hapje in.......
-
25 feb '16 - 21:13:26
-
quote:
Dit schreef koen
ik weet van iemand die de kinderen op skates rondom de tafel liet rijden en elke ronde moest er een hapje in.......
Serieus? Dat zou mij echt te ver gaan.25 feb '16 - 23:25:40 -
quote:
Dit schreef Malero
Serieus? Dat zou mij echt te ver gaan.
uiteindelijk gingen de bordjes leeg en nadien nooit meer gezeur.....25 feb '16 - 23:49:52 -
quote:
Dit schreef koen
uiteindelijk gingen de bordjes leeg en nadien nooit meer gezeur.....
En je vloer naar z'n grootje.26 feb '16 - 00:08:29 -
Ja hoor, ook geregeld eerder laten eten en zelf de boel in de gaten houden maar niet mee-eten. Bijkomend voordeel dat je eens wat anders kon eten. Ik at ook wel geregeld wel mee maar daar heb je zelf inderdaad weinig aan.
26 feb '16 - 06:12:52 -
Ik at altijd samen aan tafel met mijn dochter.
Vanf haar geboorte was ik met haar alleen en dat gaf wel eens gedoe ja.
Ik denk dat het voor het kind goed is als voorbeeld en gewoonte om samen te eten.
Die opmerkingen van" mijn man is weleens weg dan moet ik het ook alleen doen" is heel onnadenkend en vervelend.
Die mensen hebben echt geen idee hie zwaar het us om alleen een kind op te voeden
Je moet doen waar je je goed bij voelt! en laat je kind alles eten en veel zelf doen.26 feb '16 - 06:46:01 -
Ik at altijd samen met de kinderen,,
Maar inderdaad een heel gedoe,,
lekker doen waar jij/jullie je goed bij voelen,,,28 feb '16 - 19:55:35 -
Wat je /jullie ook doen. t maakt geen fluit uit als er maar genoeg voeding binnen komt.
Zo simpel.28 feb '16 - 20:01:12 -
Ik heb altijd samen met mijn dochter gegeten. Hapje voor haar, daarna hapje voor mij, en nee dat sprak ik niet uit. En we aten altijd aan tafel, tot ze zeventien was.
Mijn dochter at slecht, ik maakte daar maar geen drama van, wat er in ging, ging er in.
Aan tafel eten is wel sociaal, je komt veel tussen neus en lippen te weten, al is dat nu nog niet aan de orde. En kinderen leren door voordoen, het is goed als ze jou zien eten. Ik ben absoluut voorstander van samen eten.28 feb '16 - 21:48:42 -
Ik heb altijd samen met de kinderen gegeten, vanaf dat ze klein waren.
Juist ook om de redenen die Scar aangeeft.28 feb '16 - 21:49:51 -
Ms gaat dit niet zo zeer over het eten maar meer over dat je je geroepen voelt je te verdedigen in wat je doet en hoe je dingen doet ? Stop daar maar mee, zou ik zeggen, je weet zelf wel wat voor jou past.
28 feb '16 - 21:57:40 -
Ik eet/at ook altijd samen met de kinderen.
Ik had eerst twee kleintjes alleen, vanaf een jaar en zwanger van de tweede alleen en had ze altijd. Het kostte wel veel tijd. Ik at gewoon met ze mee, we aten grote mensen eten en de hete dingen liet ik eruit of zette ik ernaast als ik dat wilde. Ze eten nu alles. Daarna nog een kleintje, die at ook gewoon mee maar wordt meer verwend, ook door zijn broers.
Ik vind het belangrijk samen eten, niet alleen om het praten want dat is in eerste instantie nogal eenrichtingsverkeer, maar gewoon om alles eromheen.
Nu ze pubers zijn zit het er nog steeds in. Eten doen we altijd samen. Iedereen blijft altijd zitten. Dat is heel fijn. Ook een van de laatste dingen die overblijft met pubers in da house om samen te doen, met een klein broertje erbij.28 feb '16 - 21:58:35