Het is wat vroeg nog maar het weer is er wel naar. Vandaag toch maar een begin gemaakt met het omspitten van mijn moestuin. Ik had geen mest besteld maar er lag een ongelofelijke berg mest op het pad en de bestellers samen vonden allemaal dat ze genoeg genomen hadden. Ik heb dan toch maar een beetje genomen. Twee stukken zijn nu omgespit en van een berg mest voorzien. Ik kwam onderweg nog wat aardappels tegen. Ook zag ik dat mijn yacon broedknollen had. Die ga ik maar eens proberen aan de praat te krijgen!
Verder tiert de winterpostelein welig. Gisteren ben ik met mijn broer gaan lunchen en hij had een salade boordevol postelein (voor 14 euro😱). Ik heb dus maar geoogst en vanavond eet ik posteleinsstampot!
quote:Dit schreef Bosbes Ah, nu lees ik dit draadje pas...
Bij deze de vraag; denken jullie al aan wat je wil gaan kweken?
Ik heb alweer zoveel wilde plannen... Dit weekend ga ik alvast pepers voorzaaien. En ik denk ook wat capucijners en tuinbonen. De knoflook staat nu in bakjes in de schuur. Ben ik vergeten uit te planten buiten. Hopelijk doen ze het straks nog.
Verder ga ik morgen eens kijken of ik de broedknolletjes van de yacon aan de praat krijg. Dat zijn sappige zuidamerikaanse knolletjes die je best een poos kunt bewaren.
quote:Dit schreef AnnePA
Wat leuk Nienke, postelein, ik ken het eigenlijk niet zo, zou het op een balkon ook goed gaan, of is het een woekeraar?
Het woekert bij mij in de tuin behoorlijk maar ik eet gewoon lekker door. Bijna gratis maaltijd. In de winkel, als je het al kunt vinden betaal je er best veel voor. Ik maak er salade van, stamppot, soep, pesto voor op brood of pasta, of gewoon als garnering in de soep.
Ik denk als je het op je balkon zaait dat het niet echt d kans krijgt om te woekeren. Het woekert niet via een wortelstelsel zeg maar.
Dat klopt ook Dingetje, er zijn stromingen die dat uitdragen. Meer kijken, luisteren en leven naar de natuur. Met spitten maak je de bodem en het zich daarinbevindende bodemleven helemaal stuk. Ik vind dit een goeie gedachte, ben het er helemaal mee eens. Ik probeer er zoveel mogelijk rekening mee te houden maar qua tijd (als je omschakelt heb je geloof ik 5 jaar nodig om een gezonde en zelfregulerende bodem te krijgen) en mogelijkheden (Ik zit op een hele arme zandbodem, soort zwarte sahel), spit en bemest ik mijn perceeltje deels. Ik hen op andere delen wel principes van permacultuur toegepast. Zo heb ik het principe hügelbed op sommige plekken ingegraven. Dat werkt ook echt. Ik hoef daar veel minder te wateren. Deze spit ik natuurlijk niet om. Het bodemleven gaat daar gewoon zijn gang. Dus ik ben een beetje aan het experimenteren maar wil daarnaast ook wel kunnen oogsten. Dus alles op zijn tijd. En dan te weten dat op deze locatie over een paar jaar woningen worden gebouwd🤔.
Maar ik experimenteer lekker door! Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik na werken en zorgen een huis maar een beperkte tijd over heb om aan mijn tuin te werken. Dat is ook een korte termijn argument want uiteindelijk levert het niet spitten minder werk op. Maarja...
quote:Dit schreef cootje
Wij beredeneerden dat als je de kap,is lichtgroen , dicht houd bij warm weer je het vocht ook binnen houd. Maar we hebben de regenton en de bron ook nog. De bakbodem is gevuld met takken en compost.
Maar het is een projectje om uit te proberen.🤣
Interessant, ben benieuwd hoe het gaat. De waterspiegel ligt in ieder geval wel lager dus ik dacht dat het water überhaupt naar dat niveau zou willen. Maar misschien met takken en compost, dat is eigenlijk ook het principe van mijn hügelbed, hou je het misschien toch voldoende vochtig. Ik hoor graag hoe het gaat!
Voor mijn bloemenmeisje heb ik voor Valentijnsdag een mooi kweekbakje gekocht. Ik krijg de madeliefjes, ik wil ze namelijk dolgraag in mijn gras. (Voor zoon heb ik een set maatbekertjes in cups, die heeft mijn kook- en bakstenen geërfd)....
Ja, die zijn prachtig! Ik heb er nog eentje als zaadje gekregen van de andere oma van mijn zoon. Elk jaar verdwijnt ie weer in de grond en in het voorjaar ontkiemen er inmiddels zoveel zaden in mijn tuin en tussen de stoeptegels, overal eigenlijk, dat ik er soms met pijn in mijn hart wel eens een paar moet verwijderen. Gelukkig ben ik niet zo netjes als het om mijn tuin gaat en vind ik latyrus prachtig. Ze ruiken ook lekker. In de herfst schieten de zaden mij dan weer om de oren om een mooi plekje voor volgend jaar te zoeken.
5 jan '23 - 13:47:49
